The Rite of Spring.

Decked out in layers & layers of merino wool while dreaming of Mexican bars. The heavy duty crab fishing gloves did help, though.

Now that the friendly cashier lady at our favorite supermarket Thrifty recognizes endives for what they are (no, these are not cabbages) and more importantly, knows how to use them in one of Belgium’s top national dishes, there was nothing that kept us any longer in Mill Bay Marina. So, the mooring lines were finally cast off and O2 was set free again.  As we sat shivering & clutching our numb fingers in the frigid air out in the cockpit, the thought of aborting the whole Alaska project did cross our minds. For a fleeting moment there, we started second-guessing our navigational course in the general direction of wolves & bears & glaciers. Indeed, we came very close to chucking it all overboard and to go for the little ice cubes tinkling in a couple of margaritas in a mellow Mexican bar instead. 

O2 peacefully anchored in Pirates Cove Marine Provincial Park on DeCourcey Island,as seen from the Brother XXII-trail. In the 1920’s, Edward Arthur Wilson, aka Brother XXII, created the “Aquarian Foundation” and offered spiritual salvation in exchange for loyalty and gold. As all “charismatic” leaders tend to do. Many treasure hunters are still searching for the lost jars of gold.
“I wandered lonely as a cloud
That floats on high over vales and hills,
When all at once I saw a crowd,
A host, of golden daffodils.” W.Wordsworth.
There weren’t that many but we were still pleased to spot them.

But spring has only just sprung and a whole lot of summer is yet to come. That’s how we pep-talked ourselves towards our first anchoring spot of the season: Pirates Cove Marine Provincial Park. We shared the idyllic little Cove with otters, sea lions and plenty of seals that came smoothly sliding in & out of view all around our hulls. Up above eagles were circling in slow motion. The sun came out, as did the deer, and we cheerfully headed into the woods. The Mexican bar can wait.

My Captain not only knows how to take a winch apart, he also knows how to rebuild the thing so that it functions like new.

Next stop: Nanaimo, a weird little place, where very skilled men came to reset our fancy Integrel battery charger system once and for all. We dare hope. To celebrate this feat, we joined the local mariner community in The White Sails Brewery where the brews were tasty and the tapas even more so. 

Now that the Integrel is charging the batteries effortlessly again, that the freshwater tank has been disinfected and that all 4 winches got serviced, there was only one more thing left to do in our spring-cleaning ritual: O2 badly needed a belly rub. And we found just the place for it on Hornby Island.

O2 emerging from the sea, all covered in mussels.

The evening before beaching, we had jotted down our 10 point plan which we consequently followed through. All went off without a hitch. Actually, after having done previous successful beachings, first in Panama and then in Baja California, My Captain executes the manoeuvre with quite some swag by now.

The mussels really looked good, but we didn’t dare to cook them because of the risk of paralytic shellfish poisoning. Too bad.
The propeller received brand new anodes and the saildrive (part of the transmission system of the inboard engine)needed a good scrubbing.

At low tide, O2 emerged from the water like some mythical sea creature. A whole year of neglect – the water being too cold for us to go in to clean O2’s belly like we love to do in the tropics- had turned her sleek black orca skin into one huge mussel bed. It wasn’t too hard to pry them loose and within 4 hours the job was done. Locals walking their dogs stopped by for a chat and a picture of O2 who stood on the beach like a disoriented whale. They also advised AGAINST preparing the mussels, lest they were contaminated with algae that contain Paralytic Shellfish Toxins. Apparently, this does happen and when it happens, it is no joke.

Now, totally purged, O2 is all fired up and ready to go. All she needs now is for the tide to come back in.

In front of O2 and her scrubbed black orca belly. When the tide is high, we will be moving on….

12 comments on “The Rite of Spring.”

  1. Lucrece says:

    Dank om jullie avonturen te delen. Wij houden onze voeten droog ( alhoewel in les fagnes de la croix-scailles) niet altijd evident. Voor de rest amuseren we ons goed in de co-housing. Kroetten maken met de kinderen. Paaseieren zoeken enz… en op 22 april ” gentse gruute kuus. We blijven bewegen en houden ons jong maar liever op het droge.
    We kijken op zondag samen naar “de Mol” op groot scherm.
    Een jaar op zee laat ons kennis maken met het vissersleven.
    Hou ons op de hoogte en we kijken uit naar een weerzien eens je weer aanmeert in onze contreien.lucrece

    1. Viv says:

      Hey Lucrèce! Zo tof iets van jullie te horen, ook over de duidelijke geneugten van het Gentse co-housing. Wij krijgen hier in onze inbox veel reclame voor een dergelijk co-housing project in wording op de Paterssite in Sint-Niklaas. Zeer interessant ook https://www.wooncoop.be/projecten/paterssite/
      Veel collectief kuisgenot en hopelijk krijgen de blaadjes nu snel bomen!

  2. Christine Ferket says:

    Dag Viv en Luc, ja jullie moeten wel veel kou hebben gehad!
    Nu jullie op het punt staan om de reis verder te zetten in een mooi opgepoetste boot.
    Hier gaat het maar zijn gewone gangetje. Verre van aangenaam.
    Ik hoop dat alles goed mag gaan. Verzorg jullie goed en misschien zien we elkaar nog eens!
    In gedachten zijn jullie bij mij!
    Geniet ervan en niet teveel moeilijkheden met al die ingewikkelde apparaten!
    Het ga jullie goed! Tot een volgende! Chris, liefs❤️

    1. Viv says:

      Tot een volgende Chris.

  3. Luc Vydt says:

    Luc is toch wel een krak in alle mogelijke technische dingen, maar Viviane kan schrijven als de beste. Steeds heel fijn leesvoer voor diegene die geen zeemansbenen hebben. Tot veel later en hou het vooral veilig en geniet van al het fijne dat jullie tegenkomen.

    1. Viv says:

      Haha! Wat zijn we toch complementair nietwaar. Luc de man van de actie en ik de babbelaar. Altijd tof te horen dat jullie het ook wat leuk vinden, met of zonder zeemansbenen.Tot ziens!

  4. Nicole Meul says:

    Enjoy the beautiful voyage!😍

    1. Viv says:

      Bedankt Nicole!

  5. MARC DE RUYTE says:

    Fijn om weerom jullie avonturen te kunnen volgen, spijtig dat we elkaar niet ontmoet hebben toen jullie in Sint-Niklaas waren, misschien volgende maal eens afspreken.
    Geniet van jullie unieke reis langs al de prachtige oorden en aanlegplaatsen en voor ons is uitkijken naar jullie nieuwe posts.

    1. Viv says:

      Ja, volgende keer gaan we es voor een spaghetti samen. Afgesproken.

  6. Veerle says:

    Off you go!
    Geniet van jullie volgende avontuur (en laat ons maar goed meegenieten … love you reports!)r

    1. Viv says:

      Hey Veerle! Ondertussen weer 7 meter onder onze kiel en rustig voor anker. We zijn zeer content van onze dag.

Comments are closed.